Απ΄την στιγμή της εγκατάστασης της αδελφότητας στην Μονή (2011) οι προσπάθειες ανακατασκευής της είναι υπεράνθρωπες προκειμένου η Μονή να ξαναγίνει βιώσιμη αλλά και να αναπαύεται ο κάθε προσκυνητής που την επισκέπτεται.

Τα τελευταία 50 χρόνια είχαν γίνει προσπάθειες συντήρησης της Μονής αλλά λόγω της έλλειψης των απαραίτητων τεχνικών γνώσεων αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι ανδρικές αδελφότητες (1950-1990) λόγω του δυσπρόσιτου η παραδοσιακή μορφή της Μονής είχε αλλοιωθεί.

Από το 1990 έως και το 2011 δεν υπήρχε μόνιμη αδελφότητα στη Μονή παρά μόνο μια τριμελής επιτροπή αποτελούμενη από 3 ιερείς, οι οποίοι είχαν την υποχρέωση να τελούν την Θ. Λειτουργία τις Κυριακές και μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.

Από το 2011 οι δύο αδελφές έχοντας τις τεχνικές γνώσεις αλλά συνεργαζόμενες και με Αρχιτέκτονα Μηχανικό και τα απαραίτητα συνεργεία που είναι ειδικευμένα στις αποκαταστάσεις μνημείων έχουν καταφέρει να αποκαταστήσουν σε ένα αρκετά καλό βαθμό την Μονή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα έργα έχουν ολοκληρωθεί.

Ένα από τα πρώτα μελήματα της αδελφότητας ήταν η εύρεση λύσης προκειμένου η Μονή τους χειμερινούς μήνες να θερμαίνεται. Έτσι εγκαταστάθηκε κεντρική θέρμανση με λέβητα πετρελαίου το 2011.

Η θέση της Μονής πάνω στο βράχο δυσκόλευε κατά πολύ την μεταφορά όλων των αναγκαίων για την λειτουργία της Μονής, είτε τροφίμων κλπ, είτε υλικών για τις εργασίες συντήρησης. Ο τελευταίος Ηγούμενος, ο π. Ανθιμος Δρίτσας, είχε δημιουργήσει ένα μονοπάτι πάνω στο βράχο. Η αδελφότητα με τα απαραίτητα συνεργεία διαμόρφωσε το μονοπάτι ώστε πλέον να μπορεί να ανεβαίνει αυτοκίνητο για την μεταφορά υλικών αντικειμένων, οικοδομικών υλικών, αλλά και ανθρώπων που δυσκολεύονται να ανέβουν με τα πόδια. Για την εξυπηρέτηση ατόμων με περιορισμένη κινητικότητα διαμορφώθηκαν και στο εσωτερικό της Μονής ράμπες για την διευόλυνση της πρόσβασής τους. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να προσέλθει στη Μονή οποιοδήποτε το θελήσει.

Η Μονή παρ’ ότι ήταν πετρόκτιστη τα τελευταία χρόνια είχε επιχρισθεί με σοβά ο οποίος είχε φθαρεί. Γι΄ αυτό το λόγο αποφασίστηκε η καθαίρεση των επιχρισμάτων και η αρμολόγηση της λιθοδομής με ειδικά ισχυρά κονιάματα που εκτός του ότι προσδίδουν την ομορφιά του παλαιού πετρόκτιστου κτιρίου συμβάλλουν και στην συντήρηση και συνοχή της λιθοδομής.

Στην παροχή ασφάλειας των προσκυνητών συνέβαλε και η κατόπιν υποδείξεως ειδικών μηχανικών κατεδάφιση του καμπαναριού (κατασκευάστηκε το 1975 χωρίς τον απαραίτητο οπλισμό). Σήμερα έχε εκπονηθεί μελέτη από Αρχιτέκτονα Μηχανικό και έχει υποβληθεί για έγκριση στις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να κατασκευαστεί ένα νέο παραδοσιακό καμπαναριό.

Το 2020 ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων η σκεπή των βοηθητικών χώρων της Μονής. Καθαιρέθηκε όλη η παλιά κεραμοσκεπή, κατασκευάστηκε σενάζ από οπλισμένο σκυρόδεμα και τοποθετήθηκε εκ νέου ξύλινη εμφανή κεραμοσκεπή με όλες τις απαραίτητες ενεργειακές προδιαγραφές (μονώσεις κλπ)

Η εξοικονόμηση ενέργειας ως κύριο μέλημα της αδελφότητας έχει επιτευχθεί και σε ένα μεγάλο βαθμό με την αντικατάσταση των παλιών και φθαρμένων κουφωμάτων με νέα ενεργειακά που δεν αλλοιώνουν το παραδοσιακό χαρακτήρα της Μονής.

Στο πρόγραμμα της αδελφότητας είναι :

• Η αντικατάσταση της στέγης των Ναών καθώς και η αντκατάσταση των επίπλων, του δαπέδου και ο καλλωπισμός τους.
• Η κατασκευή νέου καμπαναριού.
• Η πλακόστρωση της εσωτερικής και εξωτερικής αυλής.
• Η διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων
• Η δημιουργία νέου χώρου κουζίνας και παρασκευής των κερασμάτων για τους επισκέπτες αλλά και εργαστηρίου για την παρασκευή των γλυκισμάτων που διατίθενται στο πωλητήριο της Μονής. Ο υπάρχων χώρος είναι πλιθόκτιστος , κατασκευασμένος το 1975 και δεν πληρεί ούτε τις απαραίτητες προδιαγραφές ασφαλούς κτιρίου.